Τα φωτάκια που δεν αγόρασες ποτέ.

Γράφει το μέλος: Estrela

Από φοιτήτρια τα ήθελες και ονειρευόσουν τη γωνιά και τον τρόπο που θα τα τοποθετούσες σπίτι σου. Θα ταίριαζαν στην άλλοτε ρομαντική σου διάθεση και θα συνόδευαν τα τότε ατέλειωτα όνειρα σου. 

  

Τότε ήσουν 18, στην γέννηση της ενηλικίωσής σου. Μα τα χρόνια δεν σταμάτησαν να περνούν και τα λαμπάκια δεν τ' αγόρασες ποτέ, γιατί και εσύ με την σειρά σου, δεν έπαψες να επιδιώκεις να αγοράζεις συνεχώς άλλα πράγματα. 

Πάντα, ήσουν δοσμένη σε άλλες αγορές -ανθρώπινης εξαπάτησης-. 

Πάντα εσύ ή αγόραζες ή χάριζες και μηδέποτε δεν σε είδε κανείς να πουλάς κάτι. Ούτε ακόμη και όταν ξενοίκιασες. Τα ήθελες όλα δικά σου προς θύμηση των όσων κατάφερες -ή και όχι- να κατακτήσεις.

Με λογιστή το μυαλό σου, αποθήκευες πολύ καλά και σε σημείο εύκολα προσεγγίσιμο όλες τις αποδείξεις από τις αγορές σου, όπως σε συμβούλευε. Και τελικά είχε δίκιο, ήταν το μόνο που σου απέμενε από τις συναλλαγές σου.

Φταις εσύ (!) που πάντα έψαχνες τα πιο ακριβά, γιατί πίστευες ότι έχουν μεγαλύτερη αξία κι ας μην πλήρωνες με το συνηθισμένο νόμισμα. Κι ας μην καταλάβαιναν οι άλλοι πόσα εσύ ξόδεψες και άδειασες τις τσέπες της καρδιάς σου, χωρίς όμως αποτέλεσμα. 

Έφτασες να 'χεις ξοδέψει τα πάντα στις σχέσεις που ανελέητα δόθηκες, χωρίς όμως η χρήση τους, να είναι ανάλογη του ποσού που διέθετες. 

Διαπίστωνες με τον καιρό και τα πολλά τα χρόνια, ότι ξόδευες υπέρογκα ποσά, χωρίς να καλύπτονται οι καταναλωτικές ανάγκες της καρδιάς σου. 

Ο λογιστής σου όμως, που φύλαγε τόσο καλά τις αποδείξεις και τις περνούσε κάθε χρόνο στην φορολογική δήλωση της μνήμης σου, σου έμαθε μέσω των αγορών σου, πώς να κάνεις αποταμίευση του ψυχικού σου κόσμου και έτσι άρχισες να βγαίνεις πιο κερδισμένος, στέλνοντας τις άλλοτε αξίες σου, στην ανακύκλωση.

-------

Ώρα για νέες, φθηνότερες και πιο γεμάτες αγορές. 

Άντε, τι κάθεσαι; 

Τα λαμπάκια που τόσο πάντα ήθελες, είναι στο ράφι και σε περιμένουν.

Διάλεξε τα καλύτερα, γιατί με την τόση αναμονή, Το Αξίζεις!