Πέμπτη 27 Απριλίου 2017

(In)Sanity

 

   Όταν σε είχα ρωτήσει τι πιστεύεις για τον κόσμο μου απάντησες "Δεν του χρειάζομαι. Με ενώνει μόνο η ελπίδα, όλα τα άλλα με χωρίζουν από αυτόν. Οι υπόλοιποι, μάλλον αγαπάνε τον κόσμο αυτό. Εγώ θέλω να βρω άλλους, για να φτιάξουμε τους δικούς μας".


   Ο κόσμος αυτός δεν είναι για εμάς. Είναι για εκείνους που αποζητούν το εύκολο και το απλό, το "σωστό". Για εκείνους που υποτάσσονται και διεκδικούν μη ξεπερνώντας τα όρια τους. Για εκείνους που δεν ασυδοτούν, δε δοκιμάζουν και ζουν μόνο με ανθρώπους σαν και αυτούς.

   Απλοί χιλιάδες καθημερινοί άνθρωποι, με απλούς χιλιάδες καθημερινούς ανθρώπους.

   Εσύ & Εγώ δεν είμαστε εκείνοι, όπως και όσοι άλλοι σου έρχονται και μου έρχονται τώρα στο μυαλό. Είμαστε από τον "άλλο κόσμο", φερμένοι βίαια, σε έναν που δεν του ανήκουμε και δεν μας ανήκει. Γιατί στην πραγματικότητα, ζούμε με νεράιδες, ξωτικά, φαντάσματα και άπειρα θηρία, με κανόνες που δεν υπακούν "στων εκείνων" και δεν είναι νόμιμοι "σαν εκείνων".

Είμαστε κλουβιά που πήγαμε να βρούμε πουλιά



Για αυτό μας ονόμασαν
η Παράξενη και η Τρελή.

θα ξανασυστηθούμε στον κόσμο μας.

There's a bluebird in your heart,
that wants to get out
but you're too clever.

(It's for the girl that i know her real name)