Δευτέρα 4 Ιουλίου 2016

Δεν έχει ο πελάτης πάντα δίκιο αλλά η ευγένεια.


 Αγαπητέ πελάτη, το "ο πελάτης έχει πάντα δίκιο", είναι απλώς μια υποτυπώδης σχέση της συμπεριφοράς, που οφείλει να έχει ο σερβιτόρος κατά την εξυπηρέτηση των πελατών και όχι το δικαίωμα να συμπεριφέρεσαι με αγένεια -για να μην πω κάτι πολύ χειρότερο.
 Είμαι εκεί για να σε εξυπηρετήσω, μα μην ξεχνάς πως τη στιγμή που εσύ απολαμβάνεις το ρόφημα ή το φαγητό σου, εγώ εργάζομαι και άρα δεν είμαι το ίδιο χαλαρή όπως εσύ. Κάθε πρωί που έρχομαι στη δουλειά, οφείλω να αφήνω πίσω μου κάθε πρόβλημα που τυγχάνει να έχω, κάθε αρνητική σκέψη και προσπαθώ να χαμογελώ σερβίροντας τον κρύο καφέ σου που θα γευτείς ξαπλωμένος στην ξαπλώστρα σου.

 Μπορεί να μου ζητήσεις να φέρω ένα μπουκάλι νερό ενώ μόλις έχω έρθει ήδη 3 φορές στην ομπρέλα σου, μπορεί να μου χιλιοπείς για το wi-fi ότι κολλάει για να το διορθώσουμε, μπορεί να μου παραπονεθείς για τη ζάχαρη στο καφέ σου, μπορεί ενώ έφερα την παραγγελία σου να μου ζητήσεις να σου αλλάξω το τσάι που πήρες με καφέ γιατί το μετάνιωσες. Μπορεί αυτά και άλλα τόσα τα οποία με ευχαρίστηση θα κάνω όταν το ζητήσεις με ηρεμία, ευγένεια και θετική διάθεση.


  Όταν όμως γίνεσαι προκλητικός, χυδαίος και αγενής μη θεωρείς τον εαυτό σου ανώτερο και έξυπνο. Έχεις την απαίτηση η παραλία να είναι καθαρή, την στιγμή που παρά την ύπαρξη σταχτοδοχείων σε κάθε ομπρέλα και κάδων σε όλο το μαγαζί, δεν έμαθες πως οι γόπες, τα πλαστικά καλύμματα από τα καλαμάκια και άλλα σκουπίδια δεν ανθίζουν φυτεύοντας τα στην άμμο.

 Κατεβαίνεις το τελευταίο σκαλάκι του beach bar, με εντοπίζεις αμέσως και πριν καν αποφασίσεις για το που θα κάτσεις και ενώ είμαι φορτωμένη με ένα δίσκο γεμάτο ποτά και από το άλλο χέρι μια τσάντα με νερά, τρέχεις απεγνωσμένα πίσω μου να μου παραγγείλεις γιατί λες θέλεις να μπεις στην θάλασσα. ΑΛΗΘΕΙΑ?!

 Το ότι γνωρίζεις τον εργοδότη μου, δεν σου δίνει το προνόμιο να ζητάς ό,τι σου κατέβει στο κεφάλι με το επιχείρημα "πες το αφεντικό σου ότι είμαι εγώ και καν' το" ούτε να έχεις το τουπέ και το υφάκι "σε κάνω κουμάντο τώρα μικρή". Μάθε επίσης να έχεις υπομονή και να περιμένεις την σειρά σου. Σερβιτόρα είμαι, όχι σερβιτώρα!

  Όταν εσύ αποφασίζεις να με φωνάξεις για παραγγελία, πες την και μην πιάνεις συζήτηση για την μπάλα ή για το ξάδερφο της κουνιάδας της κυρά Μαριώς. Περιμένει τόσος κόσμος να εξυπηρετηθεί και στην τελική δεν με ενδιαφέρει και τι χρώμα έβαψες τα νύχια σου αυτή την εβδομάδα. Τι θα πιεις πες μου.

 Δεν σου ζητώ να πετάξεις τα σκουπίδια σου ή να στρώσεις τις ξαπλώστρες, είναι στις αρμοδιότητες μου και θα πληρωθώ για αυτό, απλώς σου ζητώ να είσαι ευγενικός όπως κι εγώ απέναντι σου. Πολύ πιθανόν, εσύ στην ηλικία μου να μην δούλευες γιατί οι γονείς σου σε "βαστούσαν", αν όμως τα δικά σου παιδιά δουλεύουν θα σου άρεσε να τα συμπεριφερόντουσαν ανάλογα; Δεν χρειάζομαι 200 διαφορετικά αφεντικά καθημερινά πάνω από το κεφάλι μου, αλλά έναν εργοδότη σταθερό να πιστεύει στις δυνατότητες μου -κι αυτόν τον έχω.