Τρίτη 29 Μαρτίου 2016

Αυτό εσύ ονομάζεις "άνθρωπος";

 

 Ήξερα ότι ο άνθρωπος παλεύει για την ελευθερία, διακατέχεται από ηθικές αρχές και ευγενικά συναισθήματα. Νόμιζα πως ο άνθρωπος νοιάζεται για τους άλλους και προσφέρει ό,τι έχει και μπορεί. Θεωρούσα πως ο άνθρωπος μάχεται για το δίκιο, την ισότητα και την ειρήνη. Πίστευα ότι ο άνθρωπος δεν είναι ικανός να σκοτώνει, να τρομοκρατεί και να εκτελεί για οικονομικά συμφέροντα. 
 Δεν δέχομαι ότι άνθρωποι σκοτώνουν ανθρώπους.
Δεν δέχομαι ότι άνθρωποι απαξιούν τον πόνο χιλιάδων προσφύγων. 
Δεν δέχομαι ότι άνθρωποι στερούν ακόμη και τα βασικά δικαιώματα έναντι των άλλων ανθρώπων.
Και δεν τα δέχομαι γιατί οι άνθρωποι δεν σκοτώνουν ούτε βασανίζουν. Δεν είναι τόσο μικρόψυχοι. Πίστευα..
Αυτό που μπορώ να δεχτώ είναι ότι αυτά τα όντα είναι άρρωστα και συμπεριφέρονται σαν προγραμματισμένα ρομπότ που δεν έχουν την παραμικρή αίσθηση της πραγματικότητας. Εγκλωβίσαμε την ψυχή μας μέσα σε νόμους και κανόνες, φόβους και απιστίες και δημιουργούμε εμείς οι ίδιοι την κοινωνία αυτήν που μας αποξενώνει.

Υψώνουμε το ανθρώπινο είδος έναντι όλων των άλλων έμβιων όντων, λόγω των ποικίλων ικανοτήτων που διαθέτει, μα στην πραγματικότητα είμαστε εμείς αυτοί που έχουμε προξενήσει οποιαδήποτε καταστροφή έχει δημιουργηθεί. Ίσως απλά ακόμη δεν καταλάβαμε πως ό,τι κάνουμε, ζημιώνει εμάς.
 Ναι, εμείς για εμάς.
..Και πες μου, πως γίνεται να συζητάμε για τον κόσμο που θα αφήσουμε στους επόμενους. την ίδια στιγμή που δεν νοιαζόμαστε για αυτούς που είναι δίπλα μας;

Αν θεωρείς πως έτσι είναι οι άνθρωποι, τότε ίσως να τους μοιάζεις.

Ήμασταν όλοι άνθρωποι μέχρι που η έννοια της φυλής μας διαίρεσε, η θρησκεία μας διαχώρισε, η πολιτική μας δίχασε και ο πλούτος μας κατέταξε.