Κυριακή 7 Φεβρουαρίου 2016

No longer Safe






  Και είπες...κατάλαβες το λάθος. Έκανες δύο βήματα και για πρώτη φορά απομακρύνθηκες απ΄αυτό. Έκανες δειλά δειλά δύο ακόμα βήματα και είσαι πιο μακρυά.Συνέχισες.Προσπάθησες να δεις το σωστό στο τέλος του δρόμου. Και το σωστό να μην είναι, σίγουρα δεν είναι το ίδιο που αφήνεις πίσω σου. Δρόμος όμως, είναι. Πολλοί δρόμοι και κίνηση και λάθη και σωστά. Εσύ κινείσαι, προχωράς, μπορείς και τρέχεις, έχεις κατανοήσει πως μπορείς να κάνεις ότι θες,μπορείς να επιλέγεις. Το σημείο που έμεινε, αυτό που είπες λάθος κι εσύ προχώρησες, ήταν το τέλος του δρόμου που σου υπέδειξαν. Τότε που δεν μπορούσες να επιλέξεις. Πρέπει να νιώθεις όμορφα που το αντιλήφθηκες προτού φτάσεις στον προορισμό τους. Αυτό βέβαια σημαίνει ότι δεν έχεις πλέον προορισμό. Πόσο τρομακτικό και δύσκολο μοιάζει. Μην ξεχνάς πως σε επηρεάζει η ασφάλεια της σκλαβιάς που κληρονόμησες μαζί μ΄ένα σωρό άλλες νοητικές δυσλειτουργίες. Ευτυχώς έμαθες να ταξιδεύεις.