Κυριακή 31 Ιανουαρίου 2016

Ταξίδι στην σκέψη



Φοβάμαι για όλα αυτά που είναι ακόμη να έρθουν και τα λάθη που είναι να κάνω. 



Και γιατί να τα κάνω; 
Είναι όντως τα λάθη για να τα κάνουμε; 
Κι αν ξέρουμε ότι είναι λάθος γιατί το συνεχίζουμε; 

Πέρα από μαθήματα μήπως οι πληγές καμιά φορά είναι μεγαλύτερες; 
Είναι τόσο επώδυνες που σου κόβουν τα φτερά να πας παρακάτω;

Και ο χρόνος; 
Είναι ο καλύτερος γιατρός; 
Και γιατί να χρειάζεται τόσος χρόνος για να ξεπεράσεις κάτι ώστε να προχωρήσεις; 

Είναι χαμένος όλος αυτός; 
Περνάει έτσι απλά ή το επιτρέπουμε εμείς; 

Και τελικά να μετανιώνουμε για τις πράξεις μας; 
Αφού ήταν επιλογή μας κάποτε. ..και λογικά για να το επιλέξαμε κερδίζαμε κάτι. 
Ή μήπως όχι; 

Κανονικότητες και άνθρωποι. 
Νόρμες και κοινωνία. 
Ηθική και επιθυμία. 

Δεν εμπιστεύομαι το "πάντα" και το "άπειρο".

Πάντα όμως θα ταλαντεύομαι ανάμεσα στα πρέπει και στα θέλω. 
Ανάμεσα στην λογική και το συναίσθημα. 
Ανάμεσα στους άλλους και σε εμένα

Αισθήματα που δύσκολα θα φύγουν και δεν μπορούν να κρυφτούν.

Και τελικά ζούμε την ζωή μας όπως την θέλουμε ή την αφήνουμε στα πρέπει των άλλων; Ή μήπως θυσιάζουμε τα θέλω μας για τα θέλω των άλλων; Ή ίσως ακολουθούμε τα πρέπει της λογικής μας εξημερώνοντας τα θέλω της καρδιάς μας;
Μπερδεύτηκα.

Πόσα από αυτά που κάνουμε στην ζωή μας πραγματικά τα θέλουμε και τολμάμε να παλεύουμε για αυτά;



(I'm gonna empty my mind now)