Σάββατο 16 Ιανουαρίου 2016

Ένα αεροπλάνο απογειώνεται...





  Νιώθεις να κινείσαι και τόσα συναισθήματα αναβιώνουν μέσα σου. Αισθάνεσαι την ελευθερία αυτή όταν οι ρόδες αφήνουν την άσφαλτο.. Αιωρείσαι μέσα σε αυτή τη γυάλα συναισθημάτων και είναι το μόνο που σε κρατά από το να ελευθερωθείς ολοκληρωτικά.


Άλλοι χωρίζουν και άλλοι σμίγουν.
Άλλοι δίνουν το φιλί του αποχωρισμού κι άλλοι χαρίζουν την αγκαλιά της επανασύνδεσης. 
Άλλοι δακρύζουν για αυτό που χάνουν κι άλλοι χαμογελούν για αυτό που κερδίζουν.
Άλλοι πάλι δακρύζουν για αυτό που αναγκάζονται να αφήσουν πίσω για να πάνε στο πολυπόθητο καλύτερο.
Άλλοι φεύγουν για δουλειά και άλλοι πάνε διακοπές. 
Άλλοι αποφασίζουν να δουν αγαπημένα πρόσωπα και άλλοι να κάνουν μια νέα αρχή. 


Όπως και να έχει οι άνθρωποι ταξιδεύουν, φεύγουν, δοκιμάζονται και ανακαλύπτουν... 

  Και ίσως εκεί που πας σε περιμένει κάποιος εκφράζοντας σου: μου έλειπες κάθε στιγμή μα τώρα είσαι επιτέλους στην αγκαλιά μου.
  
  Κι όταν φεύγεις κάποιος μένει πίσω σου και σου λέει: θα σε περιμένω πως και πως να γυρίσεις. Να προσέχεις! 

Και είναι που αυτό το "να προσέχεις" έχει πιο πολύ αγάπη από το ίδιο το "σ αγαπώ".